De verhoudingen tussen arts, verzorgende, psychologen en mantelzorger, de wettelijke vertegenwoordiger van de cliënt, kunnen complex zijn.
Hoewel het doel duidelijk is - goede zorg voor de cliënt - zijn er soms verschillende verwachtingen. Vooral beslissingen bij behandelingen van onbegrepen gedrag met medicatie die het gedrag beïnvloeden (psychofarmaca) kunnen lastig zijn. Zo zou de zoon bezwaar kunnen hebben dat zijn vader een antipsychoticum krijgt, omdat hij hier in de krant negatieve berichten over heeft gelezen. Of de kinderen die aan de arts vragen om de medicatie van hun moeder te verhogen, ‘zodat ze eindelijk rustig in haar stoel blijft zitten’.
Samen beslissen wordt vaak gezien als ideaal, maar de vraag is in hoeverre dat bij cliënten met dementie gewenst of mogelijk is: de cliënt zelf kan niet meer meebeslissen en de familie heeft onvoldoende kennis, voelt zich niet in staat om deze beslissingen te nemen of voelt zich onvoldoende betrokken bij de beslissing door de zorgprofessionals.
Met ons onderzoek 'Gezamenlijke besluitvorming in psychofarmaca behandelingsbeslissingen bij patiënten met dementie in verpleeghuizen' willen we graag meer inzicht verkrijgen over hoe die besluitvorming over het voorschrijven van psychofarmaca er in de praktijk precies uitziet, welke problemen daarin een rol spelen en hoe de onderlinge verantwoordelijkheden zijn verdeeld. Om dit te bereiken vragen we artsen, zorgprofessionals en wettelijke vertegenwoordigers die betrokken zijn bij zorg van individuele cliënten om vragenlijsten in te vullen en deel te nemen aan interviews. Daarnaast observeren we ook een aantal gesprekken tussen zorgprofessionals en familie. Hiervoor zijn we momenteel nog bezig met het includeren van deelnemers aan het onderzoek en het verzamelen van de onderzoeksgegevens.
De resultaten van dit onderzoek leiden tot meer inzicht in het besluitvormingsproces. Dit kan bijdragen aan een evaluatie van de huidige werkwijze in het verpleeghuis. Daarnaast is het een goede manier om artsen en andere zorgprofessionals over de behoeften van de wettelijke vertegenwoordigers te informeren.
Dit artikel staat in de nieuwsbrief Palliatieve Zorg, editie juli 2018. Wilt u de nieuwsbrief ontvangen? Meld u dan aan.