Ellen Polstra-Berghuis: ‘Zullen we er eerlijk over zijn dat kinderen grootbrengen gewoon pittig is?’

Samen werken we aan 25 projecten die toekomstige generaties een sterkere start bieden. Wie zijn de mensen achter deze onderzoeken? En wat drijft hen? In deze interviewserie stellen we de 25 projectleiders voor van de projecten binnen het ZonMw-programma ‘Onbedoelde zwangerschap en kwetsbaar (jong) ouderschap’. Deze keer: Ellen Polstra-Berghuis.

“All we need is love” zongen The Beatles en dat is eigenlijk ook de gedachte die Ellens drive voedt. ‘Ik geloof dat er overal liefde beschikbaar is,’ vertelt zij, ‘dat het wat dat betreft niet uitmaakt waar je wieg staat. Wel zie ik dat sommige omstandigheden het voor ouders uitdagender maakt om stabiliteit te bieden. Daarom is het mijn drijfveer om de zorg voor kwetsbare (aanstaande) ouders te verbeteren.’

Hoe kunnen we de hulp verbeteren?

In september 2022, halverwege het project “Relatie Ouder Kind Deventer”, nam Ellen het projectleiderschap over. ‘Gedurende mijn 15 jaar in de jeugdhulp, bijvoorbeeld als intensief ambulant gezinsbehandelaar, deed ik er altijd innovatieve projecten naast, gericht op hoe we de hulp beter kunnen maken. Zo probeer ik niet alleen op individueel niveau te helpen, maar echt het systeem rond kwetsbare gezinnen te verbeteren. Daarom vind ik dit project zo belangrijk. Hierin komt alles samen wat me aanspreekt: de ouder-kindrelatie in kwetsbare situaties en het samenbrengen van de verschillende domeinen die hierbij betrokken zijn.’

Laat interventies werken

‘In Deventer gaat het in deze fase van het project vooral over elkaar ontmoeten,’ vervolgt Ellen. ‘Het sociale domein en het medische verbinden, maar ook ontmoetingen organiseren met ervaringsdeskundigen, zodat we allemaal van hen kunnen leren hoe het beter kan. Daarmee hebben we al best wat interessante bevindingen gedaan, om de vraag van Marjolein Hermus te beantwoorden. Want zij wilde weten wat we, nu we zo halverwege het project zijn, ontdekt hebben. Allereerst iets heel praktisch: we hebben geïnventariseerd welke interventies er in Deventer bestaan rondom zwangerschap, de bevalling en het prille ouderschap. En daarop volgend: hoe kunnen we die interventies in de praktijk beter inzetten? Zo is er een effectieve vragenlijst om een postnatale depressie te signaleren. Het advies is om die vragenlijst achtereenvolgens 3 keer af te nemen, maar in de regel gebeurt het maar 1 keer.’

Begrip over wat behoeftes van ouders zijn

En er gebeurde meer in Deventer. Ellen: ‘We hebben het netwerk in kaart gebracht en oplossingen gezocht hoe we de partijen hierin kunnen samenbrengen. Met andere woorden: hoe ga je elkaar écht vinden om een ketensamenwerking te creëren? Ook is er vanuit verschillende domeinen als het Deventer Ziekenhuis, de GGD en GGZ, een training opgezet voor professionals en snappen we na de focusgroepen en interviews met ouders waar hun behoefte ligt.’

Opvoeden: soms is het gewoon zwaar

Ellen: ‘Het project brengt ook best wat uitdagingen met zich mee. De verschillende belangen afstemmen bijvoorbeeld. En ook: hoe ga je daadwerkelijk die kwetsbare ouders bereiken? Of richting de professionals: hoe zorg je ervoor dat de kennis over de interventies en het netwerk blijvend in ieders rugzak terecht komt? Het idee is dat we het netwerk sterker maken. Dat doen we zoal door trainingen te geven, activiteiten te organiseren en de ontwikkeling van de tool box. Maar ook door onderzoekers te betrekken. Alles om de hulp voor kwetsbare (aanstaande) ouders laagdrempeliger te maken. Zo moeten we toch in Deventer kunnen bijdragen aan het verbeteren van die eerste 1.000 dagen en uiteindelijk de levens van onze toekomstige generaties? En misschien zelfs wat meer openheid creëren dat het helemaal niet gek is dat het soms hartstikke zwaar is en dat het helemaal niet raar is om daarvoor hulp te vragen. Ook als je niet in een zogenoemde kwetsbare positie zit. Opvoeden kan bij tijd en wijlen nou eenmaal pittig zijn. Met 3 kleine kinderen thuis, weet ik daar alles van. Volgens mij scheelt het een boel als we daar met z’n allen wat eerlijker over durven zijn.’