Zorgvuldig omgaan met biomarkers bij vroege diagnostiek Alzheimer

Het zou natuurlijk fantastisch zijn als de ziekte van Alzheimer al gediagnosticeerd kan worden voordat die zich openbaart, dus in de zogeheten preklinische fase. Uiteraard heeft dat alleen zin wanneer er ook geneesmiddelen voorhanden zijn die deze aandoeningen kunnen vertragen of stoppen. Vandaar dat wereldwijd wetenschappers bezig zijn met de ontwikkeling van dergelijke medicijnen en het vinden van de juiste biomarkers om de ziekte al in een vroeg stadium te kunnen opsporen.

Ethische vragen

De huidige stand van zaken roept wel de nodige ethische vragen op over de wenselijkheid van die vroege diagnose. Om die vragen te kunnen beantwoorden hebben onderzoekers van het Erasmus Medisch Centrum literatuuronderzoek gedaan en huisartsen en verschillende medisch specialisten uitgebreid geïnterviewd over hun visie op vroege diagnostiek en biomarkers. De resultaten daarvan zijn gebruikt voor de ontwikkeling van een theoretisch kader dat zorgverleners moet helpen bij het omgaan met biomarkers.

Ongeschikt voor diagnose

Uit dit theoretisch kader blijkt dat het aantonen van afwijkende biomarkers op het moment dat iemand nog geen symptomen van de ziekte van Alzheimer heeft, nuttig kan zijn voor wetenschappelijk onderzoek. Echter, voor het diagnosticeren van mensen in de klinische praktijk is deze aanpak volgens de onderzoekers nog niet geschikt. Het is immers niet zeker dat iemand met afwijkende biomarkers daadwerkelijk klachten krijgt en dement wordt. Bovendien is er nog geen medicatie die de ziekte kan tegenhouden of genezen en levert het label preklinische Alzheimer onnodig stress op.