Chlamydia: her-infectie voorkomen door partnerbehandeling?

Een derde van de her-infecties met Chlamydia trachomatis, de meest voorkomende seksueel overdraagbare aandoening (soa) in Nederland, komt door onbehandelde sekspartners. Kun je dan niet gewoon van een arts medicatie meekrijgen voor je partner? Zou jij of je partner dat willen? Mag dat überhaupt in Nederland? Antwoorden op deze vragen leverde de onlangs afgeronde PICC-UP-studie.

Wettelijke mogelijkheden

Volgens de wet moet een arts altijd contact hebben met iemand voordat hij/zij medicijnen mag voorschrijven. Dit contact mag ook telefonisch. Vanuit een Soa-polikliniek van de GGD mogen medicijnen voor partners meegegeven worden aan patiënten zonder dat de GGD de identiteit van deze partners kent. Er moet wel eerst door de Soa-poli contact met de partner geweest zijn.

Patiënten en partners

Patiënten vinden het een goed idee om medicijnen mee te krijgen voor hun partner. Ook het meegeven van een testpakket zou een goede optie zijn: dit kan helpen om de partner te waarschuwen. De partners vinden een testpakket ook een prima idee. Maar sommigen hebben de voorkeur voor een recept in plaats van de medicijnen zelf.

Professionals

(Huis)artsen en verpleegkundigen vinden dat het behandelen van partners voor chlamydia gemakkelijker zou moeten zijn om nieuwe infecties te voorkomen. Zij vinden het ook belangrijk dat de partners begeleid worden naast gesprekken over de behandeling. Het meegeven van medicijnen aan de patiënt vinden zij vooral geschikt voor vaste partners en partners die een hoge kans hebben om ook chlamydia te hebben, maar die zich waarschijnlijk niet laten testen. Naast het testen op chlamydia zou volgens de professionals ook altijd op andere soa’s getest moeten worden, eventueel met een testpakket. De uitdaging blijft om een goede balans te vinden tussen het snel behandelen van infecties en het niet onnodig gebruik maken van antibiotica.

Chlamydia

Chlamydia trachomatis is een soa die mensen gemakkelijk (en onbewust) via onbeschermde seks aan elkaar kunnen doorgeven. Uit gesprekken met patiënten en partners blijkt dat het waarschuwen van sekspartners op verschillende manieren gebeurt. In sommige culturen kan dit moeilijk zijn. Het risico op een her-infectie door een onbehandelde partner is kleiner als de partner direct behandeld wordt.

Meer informatie