10 scootmobielroutes in en om Doesburg

Scoot-er-eens-uit
Fietsroutes, wandelroutes, paardrijroutes, autoroutes, mountainbikeroutes: voor vrijwel elk vervoermiddel zijn routes uitgestippeld. Maar wie er met de scootmobiel op uit wil, moet heel goed zoeken om een geschikt parcours te vinden.

Interviewreeks

Het programma Voor elkaar! financiert projecten voor én door patiënten. Hoe zorgen zij ervoor dat ze veel mensen bereiken en écht impact hebben op het leven van mensen? In deze artikelenreeks vertellen projectleiders daar meer over. Hieronder lees je 1 van de interviews. 

Je zou zeggen: waar je met de fiets kunt komen, kan ook een scootmobiel rijden. Maar dat is echt niet zo, weet Jelle Berends, voorzitter van de gehandicaptenraad Doesburg, uit eigen ervaring. ‘Paaltjes, versmallingen, hoge stoepranden of poortjes die je vaak rond natuurterreinen ziet, zijn onneembare obstakels voor een scootmobiel. Daarom maken wij nu een boekje met 10 trajecten in en om Doesburg die geschikt zijn voor zowel scootmobielen, als rolstoelfietsen en driewielfietsen.’

Genieten met de scootmobiel

En dat is hard nodig, vindt Berends. ‘Voor de meeste mensen is een scootmobiel een soort elektrisch boodschappenwagentje. Ze gaan er mee op en neer naar het winkelcentrum en de rest van de week zitten ze thuis. Binnen. Dat is toch doodzonde? Je mag dan een beperking hebben, maar je kunt nog geweldig genieten van al het moois dat er te zien is.’

Jelle Berends

1 / 1

Wie is Jelle Berends?

Jelle Berends, voorzitter van de Gehandicaptenraad in Doesburg, rijdt er zelf graag op uit met zijn scootmobiel. ‘Ik hou van de natuur. Ik vind het heerlijk om buiten in de frisse lucht te zijn. Het liefst met mijn camera om mooie foto’s te maken. Met een moderne scootmobiel kun je soms wel 40 kilometer rijden. Zo kom je nog eens ergens.’

Tocht organiseren

‘Elk jaar organiseren wij als gehandicaptenraad Doesburg een scootmobieltocht van zo’n 20 kilometer’, vervolgt Berends. ‘Dat is een hele klus, met verkeersregelaars en een servicewagen van de leverancier van WMO-hulpmiddelen. In het begin reden er tien tot vijftien scootmobielen mee, maar de laatste jaren wordt het drukker en drukker. En deelnemers willen het graag vaker. Maar ja, organiseer dat maar eens. Dus bedachten wij een routeboek. Dan kunnen mensen er zelf of met een klein groepje op uit. Of ze kunnen samen met vrienden of familie die op de fiets meegaan, de route volgen.’

Puzzelen

De afgelopen maanden is Berends samen met een groepje enthousiaste vrijwilligers druk bezig geweest om 10 trajecten uit te stippelen. Dat was een fikse puzzel. ‘Je bedenkt thuis met zijn allen een plan en werkt dat uit op de computer. Die route ga je dan stukje voor stukje uitproberen en elke keer kom je wel één of ander obstakel tegen. Dat moet je zien op te lossen. Meestal door de route iets te verleggen. Maar ook zo’n nieuw stuk moet je natuurlijk eerst verkennen.’

‘Er is niets gezonder dan buitenlucht. Daar moet je van kunnen genieten.’
Jelle Berends
Voorzitter Gehandicaptenraad Doesburg

Water, bossen en historie

‘Doesburg is een prachtige historische Hanzestad’, vertelt Berends trots. ‘Met onze tochten kom je overal. Het is heel afwisselend. Natuurlijk rij je door de binnenstad met zijn geschiedenis, maar als je wilt kun je ook de bossen in, of langs het water toeren.’ Daarbij is goed gelet op de verkeersveiligheid, want juist op kleine binnenwegen kunnen automobilisten nogal eens hard rijden. Fietspaden hebben daarom de voorkeur.

500 stuks

Op dit moment liggen alle routes bij een vormgever die het geheel klaar gaat maken voor de drukker. ‘Want het moet er natuurlijk ook mooi uitzien’, zegt Berends. ‘Het oog wil ook wat.’ Half mei wordt het boekje gepresenteerd aan de wethouder. ‘Eerst rijden we een korte route en daarna gaan we het eerste exemplaar overhandigen.’ In totaal worden er 500 routeboekjes gedrukt. Berends: ‘De routes zijn niet alleen voor Doesburgers. Ook toeristen met een scootmobiel kunnen er onze mooie stad mee verkennen. Bijvoorbeeld in combinatie met een rondvaart.’

Gezonde buitenlucht

Berends is niet bang dat hij straks met een halve oplage blijft zitten. ‘De belangstelling is enorm. Mensen kijken er echt naar uit.’ En ondertussen is hij al druk bezig met het maken van route nummer elf. Die komt niet meer in het boekje, maar net als de andere tochten komt deze op internet, zodat iedereen de beschrijving kan gebruiken. ‘Die laatste route rijdt langs de Veluwezoom. Echt prachtig gebied met mooie uitkijkpunten. Er is niets gezonder dan buitenlucht. Daar moet je van kunnen genieten. Ook met een scootmobiel!’

5 cruciale vragen

Vraag 1: Hoe weet je dat er behoefte aan jouw project was?

‘Er is vraag naar. Mensen begonnen er zelf over. Zo’n jaarlijkse route met zijn allen is natuurlijk leuk, maar mensen willen meer. Dat hebben wij opgepakt.’

Vraag 2: Met wie heb je samengewerkt?

‘Met onze vrijwilligers. En natuurlijk de vormgever en de drukker, maar het meeste werk is allemaal door onszelf gedaan.’

Vraag 3: Hoe zorgen jullie ervoor dat je veel mensen bereikt?

‘Dat wordt echt geen probleem. Die 500 boekjes raken we sowieso kwijt. Ons eigen netwerk is al heel groot. Mensen vragen er geregeld naar, willen weten wanneer ze het boekje kunnen krijgen. We gaan de boekjes ook via campings en toeristische trekpleisters verspreiden. En alles komt ook op internet te staan, inclusief de routes die we nog gaan maken.’

Vraag 4: Hoe zorgen jullie voor veel impact?

‘Veel mensen die minder mobiel zijn, willen er wel op uit, maar weten niet hoe en waar. Nu wordt het veel makkelijker om op stap te gaan. En wie weet gaan andere steden ons voorbeeld wel volgen!’

Vraag 5: Wat is volgens jou jullie belangrijkste succesfactor?

‘Het enthousiasme van onze vrijwilligers met wie we dit allemaal doen. Die zijn extra gemotiveerd omdat ze merken dat er zoveel mensen enthousiast zijn over dit idee.’

Colofon

Tekst: Marcel Senten
Beeld: Gehandicaptenraad Doesburg
Eindredactie: ZonMw