Wanneer mensen te maken krijgen met ernstige chronische, progressieve ziekten (long-, nier- of hartfalen, kanker), heeft dit vaak een grote invloed op het welbevinden en kwaliteit van leven – niet alleen in lichamelijk, sociaal en psychisch maar ook in existentieel/geestelijk/spiritueel opzicht. Gaandeweg de ziekte levert dit vragen op, zoals wat de zin is van dit alles, welke keuzen er gemaakt moeten worden, wat wel en niet de moeite waard is, hoe in het reine te komen met het naderend levenseinde, waar wel of niet in te geloven, of hoe goed te zorgen voor de ziel.
Om bij dergelijke vragen stil te staan, wordt een begeleidingsvorm ontwikkeld (zowel individueel als groepsgewijs) voor thuiswonende patiënten, waarin het levensverhaal van de patiënt en het zoeken naar zin- en betekenisgeving centraal staan. Onderzoekers van 4 universitaire instellingen (TST, VU, PThU, LUMC) onderzoeken of deze begeleidingsvorm het welbevinden en de kwaliteit van leven van de patiënt bevordert.