Hoop kent drie perspectieven
Zorgverleners gebruiken diverse metaforen om hoop te karakteriseren, waarbij ze zowel hun eigen hoop als die van hun patiënten en naasten van patiënten beschrijven.
Artsen gebruiken hoop als houvast (veiligheid) het vaakst, terwijl geestelijk verzorgers hoop het meest beschrijven als melodie (bijvoorbeeld afstemmen op hoop).
De onderzoekers vonden verschillen en overeenkomsten tussen hopen op iets, wanhopen, hopeloos zijn, en hoopvol zijn. Volgens patiënten kunnen sommige zorgverleners moeilijk omgaan met het gevoel van hopeloosheid van hun patiënten. Ook de 'hooptrajecten' van patiënten en hun naasten kunnen verschillend lopen waardoor er spanningen tussen patiënt en naasten (en zorgverleners) kunnen optreden.
De onderzoekers hebben een instrument ontwikkeld, waarmee zorgverleners beter over hoop en gerelateerde thema's kunnen spreken met hun patiënten en/of naasten van patiënten.
Op basis van de resultaten is een hoofdstuk over hoop gemaakt voor de interactieve open access website voor morele reflectie Waardenweb.
De onderzoekers doen in hun eindverslag geen concrete aanbevelingen.