Ten tijde van de eerste COVID-19 golf in het voorjaar van 2020 werden veel maatregelen getroffen om verspreiding van het virus te beperken. Onderdeel van die maatregelen waren beperkingen in de zorg, zoals afstand houden, bezoekrestricties en de verplichting om beschermende kleding te dragen.
Het bieden van klinische ondersteuning voor de praktijk in het vinden van de juiste balans tussen enerzijds het veiligstellen van zorg en anderzijds het adresseren van grote volksgezondheidsbelangen aan de andere kant, en zorg bieden die humaan is en tegemoetkomt aan de behoeften van stervende patiënten en hun familieleden.
Wij onderzochten aan de hand van vragenlijsten en interviews wat de COVID-19 maatregelen hebben betekend voor naasten en zorgverleners van mensen die in deze periode overleden.
De onzekerheid rond het virus uit de beginperiode, het gebrek aan contactmogelijkheden, de nadruk op regels en protocollen waardoor compassie en emotionele steun onder druk kwamen te staan, hadden allemaal veel impact op nabestaanden én zorgverleners. Zorgverleners waren vaak gestrest, voelden zich uitgeput en vonden het werk emotioneel en/of fysiek zwaar. Nabestaanden vonden het zwaar om de moeilijke omstandigheden waaronder hun naasten overleden te accepteren. De COVID-19 epidemie heeft ons laten zien dat zorg in de laatste levensfase altijd zijn humane en persoonsgerichte karakter moet blijven behouden.
De COVID-19-pandemie had en heeft een grote impact op de kwaliteit van leven van mensen die ongeneeslijk ziek zijn en hun naasten. Om hen goede zorg en ondersteuning te kunnen bieden, binnen de grenzen van maatregelen tijdens een pandemie, financieren we onderzoek naar palliatieve zorg in coronatijden. Dit project is daar 1 van.
> Bekijk de andere projecten
