Pushing to Tokyo: hand rim innovation in wheelchair tennis

Bij rolstoeltennis is het aandrijven van de rolstoel verschillend voor beide handen aangezien de atleet een racket in één van de handen heeft. Verschillen in aandrijftechniek (o.a. kracht en timing) zijn gevonden tussen het aandrijven van een rolstoel met en zonder racket. Er treedt vermogensverlies op bij het koppelen van de hand met racket aan de hoepel en om dat te compenseren ontstaan er hogere piekkrachten tijdens de duwfase. Deze verhoogde piekkrachten zouden op termijn kunnen leiden tot een blessure. Daarnaast is het te verwachten dat optimalisatie van de koppeling van de hand met racket aan de hoepel zal leiden tot een prestatieverbetering van de atleet. Binnen het succesvol verlopen Sportinnovator project “Het effectiever aandrijven van de sportrolstoel in het rolstoeltennis” zijn vanuit diverse conceptideeën twee unieke prototypes ontwikkeld en getest. Bij het eerste prototype is de interface tussen de hand, racket en de hoepel geoptimaliseerd. Het tweede prototype is een spin-off van het eerste prototype en is ontwikkeld voor het effectiever aandrijven van de niet-racketkant. Waar in het voorgaande project de focus lag op het omzetten van een idee naar een prototype is het doel van dit project de optimalisatie van beide prototypen en de uiteindelijke vermarkting van de producten. Met Mifa als nieuwe partner zal er eerst een materiaal- en textuuronderzoek gedaan worden. Vervolgens wordt gewerkt aan de optimalisatie van de definitieve ontwerpen. De uiteindelijke producten (geproduceerd door Mifa) worden getest door (sub)top rolstoeltennissers in een gecontroleerde testomgeving met een rolstoelergometer (de Lode ergometer waarop de tennisser in de eigen sportrolstoel kan worden getest) en op de tennisbaan middels de ontwikkelde Wheelchair Sport Performance Monitor (WSPM) (ontwikkeld in het RAAK-pro project “de perfecte rolstoel” en het Sport Innovator project WSPM).