Implementatie van een innovatieve MRI-techniek voor prognose, herstelmonitoring en preventie van hamstringblessures.

Er is wereldwijd geregeld media-aandacht voor de meest voorkomende sportblessure: het acute spierletsel van de hamstringspiergroep. In de topsport komen hamstringblessures zeer frequent voor en in de amateurdivisies raken jaarlijks bijna 80.000 voetballers geblesseerd aan hun hamstring. 22-34% van de sporters met een hamstringletsel krijgt een recidiefblessure binnen een jaar; dit suggereert dat deze sporters te snel het sporten hebben hervat. De vraag is: wanneer kan de sporter weer aan de slag? Geblesseerde sporters ondergaan geregeld een MRI om schade aan de spier te vervolgen. Helaas blijkt dat conventionele MRI-scans slechts een kleine bijdrage leveren aan het voorspellen van herstelduur. We kunnen met de conventionele MRI goed zien dat er een blessure is, maar de MRI is minder gevoelig voor het monitoren van herstel of om te kunnen voorspellen hoe lang het gaat duren voordat een sporter helemaal hersteld is. De beslissing om weer sport te hervatten wordt gemaakt op basis van wat de sporter aangeeft. Het probleem hiermee is dat sporters onder invloed van trainers of eigen ambities te snel kunnen aangeven dat ze klaar zijn om hun sportactiviteiten te hervatten en daardoor een hoger risico lopen op een recidiefblessure. Bijvoorbeeld een voetballer die een hamstringblessure oploopt 3 weken voordat het WK voetbal begint. Deze voetballer zal toch geneigd zijn om zo snel mogelijk aan te geven dat hij hersteld is zodat hij mee kan naar het WK.
Diffusion Tensor Imaging (DTI) is een innovatieve MRI gebaseerde techniek. Het wordt experimenteel al toegepast bij verschillende spieraandoeningen zoals bijvoorbeeld Duchenne Spierdystrofie. Het wordt ook gebruikt om spieren te analyseren in verband met sport, zoals om te kijken naar de status van spieren bij marathonlopers en eventuele microschade in kaart te brengen. Uit die onderzoeken is gebleken dat DTI beter in staat is om microschade in kaart te brengen dan conventionele MRI. Het unieke aan DTI is dat we uit het MRI plaatje getallen kunnen halen die de spierfysiologie representeren. We kunnen dus in een deel van de spier op het MRI plaatje aangeven waar we informatie over willen hebben en door technische analyses te gebruiken vinden we een getal. We weten uit eerder onderzoek dat die waarden iets zeggen over de gezondheid van spieren op vezelniveau. Deze techniek zou dus op lange termijn moeten zorgen voor minder recidiefblessures. Bovendien, in geval van succes zou deze techniek ook toegepast kunnen worden voor andere sport gerelateerde spierblessures zoals de kuitspieren bij hardlopers. In dit project hebben we DTI toegepast bij top- en amateursporters met een hamstringblessure. Ze kregen een MRI binnen een week na de blessure, 2 weken na het eerste tijdpunt en op het moment dat zij voelden dat ze weer klaar waren om sport te hervatten. Op de dag van de eerste MRI werd ook lichamelijk onderzoek verricht, waarbij er gekeken werd naar het verschil in kracht en flexibiliteit tussen het geblesseerde been en het niet geblesseerde been.