Valpreventietraining voor mensen met verhoogde kans op botbreuk als gevolg van osteoporose: een gerandomiseerde studie naar het effect van een aangepast programma.

Vallen is een groot probleem voor veel ouderen en kan leiden tot botbreuken. Een bijzondere risicogroep voor botbreuken vormt de groep patiënten met osteoporose omdat bij deze mensen de botsterkte is afgenomen. Een afgenomen botsterkte als gevolg van osteoporose is een belangrijke predictor van botbreuken na vallen. Botbreuken bij ouderen hebben ingrijpende consequenties, zowel in verlies van kwaliteit van leven bij het individu als in maatschappelijke en economische kosten. Door de dubbele vergrijzing zal het aantal botbreuken als gevolg van vallen bij ouderen de komende jaren naar verwachting sterk toenemen. De maatschappelijke en economische kosten van botbreuken zullen in de komende jaren dan ook sterk stijgen. In de afgelopen jaren werden verschillende programma's ontwikkeld waarmee vallen bij ouderen teruggedrongen kan worden. Zo heeft de Sint Maartenskliniek met NWO-SOW subsidie (To fall or not to fall) het valpreventie-programma 'Vallen Verleden Tijd' ontwikkeld. Gebleken is dat dergelijke interventies een positief effect hebben op valincidenties: deelnemers blijken veel minder te vallen. Dit gegeven zal lijden tot een afname in het aantal botbreuken. In alle bestaande programma's worden mensen met osteoporose echter expliciet uitgesloten van behandeling omdat onvoldoende bekend is welke belasting mensen met osteoporose kunnen verdragen. Met andere woorden, de groep mensen die het meest baat kan hebben bij valpreventietraining wordt van deze behandeling uitgesloten vanwege het verhoogde risico op botbreuken. Doel van het hier aangevraagde onderzoek is het preventieve effect van valpreventietraining voor patiënten met osteoporose te evalueren. Daartoe worden (na uitval) 120 patiënten willekeurig verdeeld over 2 groepen. De helft van deze patiënten neemt deel aan een groepsgewijs programma waarin naast looptraining ook valtechnieken geoefend worden. De andere helft van de patiënten krijgt deze behandeling niet en vormt de controlegroep. Tijdens een vooronderzoek en in de eerste fase van het onderzoek wordt vastgesteld welke belasting mogelijk is bij mensen met een primaire osteoporose. De bestaande valpreventietraining die effectief bleek in het verminderen van vallen bij gezonde ouderen zal op basis van deze bevindingen worden aangepast. Verwacht wordt dat door deelname aan een aangepast valpreventieprogramma het aantal valincidenten zal afnemen, met als gevolg een daling van het aantal botbreuken. Daarnaast leren patiënten betere valtechnieken. Wanneer zich dan alsnog een valincident voordoet, is hierbij de kans op botbreuken kleiner. Tevens wordt verwacht dat de patienten door deelname meer zullen blijven bewegen, hetgeen een positief effect heeft op de botdichtheid.