Mobiele menu

Early Recognition and Optimal Treatment of Delirium in Patients with Advanced Cancer

Projectomschrijving

Een delier is zeer stressvol voor de patiënt met kanker in de palliatieve fase en zijn naasten. Patiënten met een verhoogd risico op een delier moeten daarom regelmatig worden gescreend. Het is onduidelijk of de DOSS Delirium Observatieschaal, een eenvoudig screeningsinstrument, toepasbaar is bij mensen met gevorderde kanker. Ook is nooit direct de werking van het geneesmiddel olanzapine haloperidol vergeleken.  

Doel

Ons doel was het vergelijken van de werkzaamheid en toxiciteit van olanzapine en haloperidol bij de behandeling van delier bij mensen met kanker. En het valideren van de Delirium Observation Screening (DOS) schaal bij patiënten met vergevorderde kanker.

Aanpak/werkwijze

Dit onderzoek vond plaats in 4 ziekenhuizen en 2 hospices in Nederland. Uiteindelijk hebben 98 patiënten met gevorderde kanker deelgenomen. We onderzochten de betrouwbaarheid en toepasbaarheid van de DOSS Delirium Observatieschaal bij mensen met gevorderde kanker. Daarnaast vergeleken we de werkzaamheid en bijwerkingen van haloperidol en olanzapine met elkaar.

Resultaten

Het belangrijkste resultaat van ons onderzoek is dat olanzapine en haloperidol even effectief zijn in de behandeling van deliersymptomen. Olanzapine heeft meer sederende bijwerkingen dan haloperidol. Haloperidol geeft meer stramheid van de spieren, een verminderde of vertraagde beweging en onwillekeurig trillen of beven. Daarom is olanzapine een geschikt ‘eerste-keuze’ geneesmiddel voor de behandeling van deliersymptomen. Uit onderzoek is ook gebleken dat de DOSS een zeer betrouwbaar screeningsinstrument is om delierverschijnselen te herkennen bij mensen met gevorderde kanker.

Producten

Titel: Efficacy and side effect profile of olanzapine versus haloperidol for symptoms of delirium in hospitalized patients with cancer: a multicenter, investigator-blinded RCT
Auteur: Van der Vorst, M.J.D.L., Neefjes, E.C.W., Boddaert, M.S.A., Verdegaal-Vink, B.A.T.T., Beeker, A., Teunissen, S.C.C., Beekman, A.T.F., Wilschut, J.A., Berkhof, J., Verheul, H.M.W.
Link: http://www.researchgate.net/publication/321073040_Efficacy_and_side_effect_

Verslagen


Eindverslag

Een delier komt vaak voor bij mensen met gevorderde kanker. Zij zijn dan verward, hebben een veranderd bewustzijn, en slaap- en concentratiestoornissen. Een delier is zeer stressvol voor de patiënt en zijn naasten in deze cruciale periode. Het maakt het behandelen van en communiceren met de patiënt lastig. Een delier heeft een veranderlijk beloop. Daardoor wordt het vaak niet herkend door de zorgverleners. De huidige standaardbehandeling is haloperidol om de symptomen van delier te behandelen. Uit eerder onderzoek bleek dat een ander geneesmiddel, olanzapine, mogelijk effectiever is. Het is echter nooit direct vergeleken met haloperidol. Dit onderzoek vond plaats in 4 ziekenhuizen en 2 hospices in Nederland. Uiteindelijk hebben 100 patiënten met gevorderde kanker deelgenomen. Het belangrijkste resultaat van het onderzoek is dat olanzapine en haloperidol even effectief zijn in de behandeling van deliersymptomen. Ook het aantal matig-ernstige bijwerkingen is niet verschillend tussen beide geneesmiddelen.

Een delier komt vaak voor bij patienten met kanker in de laatste levensfase. Zij zijn dan verward, hebben een veranderd bewustzijn en slaap - en concentratiestoornissen. Dit is zeer stressvol voor de patient en diens naasten. Een delier wordt vaak niet herkend door zorgverleners. Dit onderzoek dat plaats vindt op de afdelingen oncologie van vier ziekenhuizen en in twee hospices heeft als doel om de herkenning van het delier te verbeteren. De medicamenteuze behandeling van het delier bestaat uit haloperidol. Er zijn aanwijzingen dat het geneesmiddel olanzapine effectiever en veiliger is. In dit onderzoek zullen beide geneesmiddelen met elkaar worden vergeleken.

Samenvatting van de aanvraag

Delirium is a disorder of consciousness, attention and cognition and, as such, a neuropsychiatric complication that occurs frequently in patients with advanced cancer. Delirium has a negative influence on quality of life and on the ability for communication in a crucial phase of illness for patients and their families. Variable presentation of symptoms hinders recognition of delirium significantly and therefore patients are often being undertreated.

Based on limited evidence the preferred drug to treat delirium is haloperidol. Improvement of recognition and treatment options for delirium are warranted. In this study, we aim to improve recognition of delirium in a palliative care population with advanced cancer and we aim to provide evidence for optimal treatment of delirium through adequate dosing of preferred neuroleptic.

To address these aims we designed a randomised controlled trial for patients with advanced cancer who are admitted to our medical oncology ward. We will determine occurrence of delirium in admitted patients by screening them systematically using the Delirium Observation Screening scale, followed by a diagnostic test, the Delirium Rating Scale-R-98. Patients with a confirmed diagnosis will subsequently be randomised between haloperidol treatment according to the national palliative care guideline for delirium (usual care) and treatment with olanzapine, an alternative atypical antipsychotic. Thus, we will compare efficacy of both drugs. Limited data support olanzapine to be a more effective drug and to cause less toxicity than haloperidol.

We expect that this study will improve the recognition of delirium and will provide evidence for optimal treatment of delirium. Our ultimate goal is to improve the quality of life of patients with advanced cancer and to improve communication of patients and their families in this crucial phase of life.

Kenmerken

Projectnummer:
11510011
Looptijd: 100%
Looptijd: 100 %
2009
2017
Onderdeel van programma:
Gerelateerde subsidieronde:
Projectleider en penvoerder:
Drs. M.D.J.L. van der Vorst
Verantwoordelijke organisatie:
Amsterdam UMC - locatie VUmc