Het thema hulp bij zelfdoding in geval van ‘voltooid leven’ is al jaren onderwerp van maatschappelijk debat. Voor een weloverwogen besluit over het te voeren beleid is behoefte aan meer inzicht in de omvang, kenmerken, beweegredenen en omstandigheden van de mensen die het betreft.
Dit onderzoek is gericht op het leveren van betrouwbare kennis over:
• het aantal mensen (55+) dat geen levensperspectief meer ervaart en als gevolg daarvan een voortdurende, al-dan-niet actieve doodswens heeft, die buiten de euthanasiewet lijkt te vallen (omdat hun lijden geen of onvoldoende medische grondslag heeft);
• de existentiële, sociale en medische factoren en omstandigheden die een rol spelen;
• overeenkomsten en verschillen tussen mensen die wel en die geen doodswens hebben.
Er wordt gebruik gemaakt van kwantitatief en kwalitatief onderzoek. Bovendien wordt het onderwerp vanuit twee perspectieven benaderd, namelijk het perspectief van mensen met een ‘voltooid leven’ en het perspectief van huisartsen.