Selective clearance of aged cells; a new cure for type 2 diabetes?
Projectomschrijving
Veroudering is risicofactor voor chronische ziekten
Wat doen verouderingscellen in het lichaam als het gaat om diabetes type 2, en wat gebeurt er als we minder verouderingscellen hebben?
Veroudering is de belangrijkste risicofactor voor het ontstaan van veelvoorkomende chronische ziekten, zoals diabetes type 2. Diabetes type 2 wordt ook wel oudersdomsdiabetes genoemd. Een kenmerk van diabetes type 2 is de verminderde werking of productie van het hormoon insuline. Hierdoor ontstaan chronisch verhoogde bloedsuikerspiegels.
Verouderde cellen opschonen tegen diabetes type 2
Senescent cellen zijn specifieke verouderingscellen. Uit onderzoek blijkt dat er meer senescente cellen aanwezig zijn bij diabetes type 2. Deze cellen spelen een belangrijke rol bij de veroudering. De senescente cellen zijn gestopt met delen, maar produceren nog steeds allerlei stoffen waarmee ze de omgeving beïnvloeden. Dr. Kruit (UMCG) wilde met haar onderzoek kijken wat er gebeurt als ze de senescente cellen verwijdert, met de hoop dat het leidt tot de vertraging van diabetes type 2.
Opruimen heeft geen invloed
Helaas is gebleken is dat het opruimen van de verouderingscellen geen effect heeft op de ontwikkeling van type 2 diabetes. Dr. Kruit zag dat het minder goed werken van de insulineproducerende cellen in de alvleesklier een grotere invloed had. Het onderzoek kan weer als basis gebruikt worden voor nieuwe onderzoeken.
Producten
Auteur: M.J. Yousefzadeh, A.P. Huerta Guevara, R.R. Flores, A.C. Postmus, L.A. Angelini, S.J. McGowan, S. Pankajavally Somanathan Pillai, J.W. Jonker, P.D. Robbins, L.J. Niedernhofer and J.K. Kruit
Link: https://www.grc.org/pancreatic-diseases-conference/2019/
Auteur: A.C. Postmus, A.P. Huerta Guevara, V.W. Bloks, J.W. Jonker and J.K. Kruit
Auteur: Postmus, Andrea C., Sturmlechner, Ines, Jonker, Johan W., van Deursen, Jan M., van de Sluis, Bart, Kruit, Janine K.
Magazine: Current Opinion in Lipidology
Verslagen
Samenvatting van de aanvraag
Veroudering is de belangrijkste risicofactor voor het ontstaan van chronische metabole ziekten. Recentelijk is ontdekt dat er specifieke “senescente” cellen zijn die een belangrijke rol spelen in de veroudering. Deze cellen zijn gestopt zijn met delen, maar beïnvloeden actief de omgeving door de uitscheiding van allerlei ontstekingsstoffen. Tijdens veroudering stapelen de senescente cellen zich op in weefsels. Onderzoek in muizen heeft aangetoond dat verwijdering van deze senescente cellen veroudering tegengaat. Type 2 diabetes (T2DM) is een aan ouderdom gerelateerde ziekte, waarbij het bloed glucose niet meer goed wordt gereguleerd door het hormoon insuline. Zowel onvoldoende insuline afgifte door ß-cellen in de alvleesklier als insulineongevoeligheid van weefsels spelen een rol bij het ontstaan van T2DM. De huidige medicatie tegen T2DM verlagen de bloed glucose waarden, maar kunnen verdere progressie van de ziekte in de tijd niet stoppen. Ik wil onderzoeken of de eliminatie van senescente cellen de progressie van diabetes tegengaat. Het is aangetoond dat mensen met T2DM meer senescente cellen hebben in hun vet weefsel. Stapeling van senescente cellen wordt gestimuleerd door een te hoge voedselinname in muizen en onderzoek in cellen heeft aangetoond dat hoge glucose waarden senescence induceert. De basis van deze aanvraag is mijn bevinding dat specifieke veroudering van ß-cellen in muizen leidt tot T2DM en een toename van senescente cellen in perifere weefsels. Het unieke van dit diermodel is dat de stapeling van senescente cellen onafhankelijk is van obesitas of een verhoogde energie inname. Mijn hypothese is dat ß-cel disfunctie leidt tot een stapeling van senescente cellen die door de uitscheiding van ontstekingsstoffen insulineongevoeligheid en verdere verslechtering van ß-cel functie in de tijd veroorzaakt. Door dit nieuwe T2DM diermodel te behandelen met medicatie die de senescente cellen verwijderen, wil ik onderzoeken of verwijdering van senescente cellen ook een levenselixer is in de context van T2DM.