Huisartsen in opleiding (aios) leren het vak door stage te lopen bij een ervaren huisarts, de opleider. Hoe leren de opleider en de aios samen (informeel) om bewijs, voorkeuren van de patiënt en de
eigen expertise als clinicus combineren? En hoe kan dit beter?
Hiervoor doen we onderbouwde voorstellen die helpen om het samen leren van aios en opleiders op de werkplek te verbeteren. Consulten en leergesprekken werden geanalyseerd en besproken met de aios en opleiders in Nederland en België. Daarnaast vonden focusgroepen plaats.
Huisartsen van de toekomst kunnen nu, naast de eerste 3 stappen van Evidence Based Medicine (EBM): vragen, zoeken en beoordelen van literatuur, ook leren om bewijs in de klinische praktijk te gebruiken. Om het leren van EBM op de werkvloer te verbeteren moet gedacht worden aan formeel onderwijs én aan impliciet leren.
Opleiders én aios kunnen goed van elkaar leren tijdens leergesprekken en tijdens observaties van elkaars consulten op de werkplek. Het is aan te bevelen om expliciete leermomenten te creëren waarin EBM beslissingen worden besproken. Daardoor verkrijgen aios en supervisor gedeelde mentale modellen. Bovendien kunnen dergelijke discussies nuttig zijn om doorgaans onuitgesproken kennis te expliciteren, waar aios en supervisor beiden van profiteren.
Om de kwaliteit van de opleidingen tot huisarts en specialist ouderengeneeskunde te verbeteren, financieren we vanuit ons programma Huisartsgeneeskunde en Ouderengeneeskunde onderzoek van onderwijs. Dit project is één van die onderzoeken. De ontwikkelde kennis is relevant voor en toepasbaar in de opleidingen.
