Het stellen van een diagnose is een complexe taak. Onderwijs naar diagnostisch redeneren is daarom een cruciaal onderdeel van de huisartsenopleiding. Een valkuil tijdens het redeneerproces is dat een arts een diagnose direct herkent (zogenaamde patroonherkenning) en daardoor andere opties onvoldoende overweegt. Dit kan tot diagnostische fouten leiden. Onderzoek heeft aangetoond dat door gebruik te maken van gestructureerde reflectie minder fouten gemaakt worden.
In dit project onderzoeken we of het leren reflecteren tot betere diagnostische prestaties leidt bij huisartsen in opleiding. Eén methode om te leren reflecteren is het ‘leren van voorbeelden’, die in de onderwijspsychologie is onderzocht en waarvan is gebleken dat het effectiever kan zijn dan het zelf oefenen. Middels dit project willen we onderzoeken of deze vorm van reflectie in onderwijs voor huisartsen in opleiding effectief is. Indien dat het geval is zal deze onderwijsmethode in het onderwijs worden geïmplementeerd.
Om de kwaliteit van de opleidingen tot huisarts en specialist ouderengeneeskunde te verbeteren, financieren we vanuit ons programma Huisartsgeneeskunde en Ouderengeneeskunde onderzoek van onderwijs. Dit project is één van die onderzoeken. De ontwikkelde kennis is relevant voor en toepasbaar in de opleidingen.
