Op weg naar ROM via systematisering van bestaande uitkomstmetingen: het bevorderen van de onderzoeksrijpheid en onderzoeksbereidheid in de Geestelijke Gezondheidszorg voor jeugdigen.

Behandelingen in de Geestelijke Gezondheidszorg (GGZ) kunnen efficiënter en transparanter worden uitgevoerd. Ter ondersteuning van de zorg en om inzichtelijk te maken waar een behandeling uit bestaat en wat de uitkomst van de behandeling is, wordt er steeds vaker gebruik gemaakt van Routine Outcome Monitoring (ROM). Hierbij worden cliënten voorafgaand, tijdens en na afloop van de behandeling systematisch bevraagd. Bij sommige vormen van ROM gebeurt dit tijdens elke sessie, zoals bij het werken met de Outcome Rating Scale (ORS) en de Session Rating Scale (SRS). De resultaten van ROM worden weergegeven in een rapportage, waarmee feedback wordt gegeven aan de behandelaar over de behandelresultaten. Het onderzoek naar feedback staat nog in de kinderschoenen. Het is onbekend op welke manier feedback de behandelresultaten beïnvloedt, welke specifieke onderdelen hierbij een rol spelen en hoe feedback de behandeling van jeugdigen kan verbeteren. Daarom is de hoofdvraag van onze studie: is feedback in de Geestelijke Gezondheidszorg voor jeugdigen effectief? En zo ja, wat zijn de effectieve onderdelen van deze feedback? Om onderzoek te kunnen doen naar de effectieve onderdelen van feedback, is enige onderzoeksbereidheid en onderzoeksrijpheid nodig. In de praktijk zijn behandelaars in beperkte mate gemotiveerd om feedback te gebruiken als dit niet aansluit bij hun eigen wensen en verwachtingen of onvoldoende geïntegreerd is in het behandelproces. Daarom willen we in de eerste fase van onze studie nagaan of we het systematisch gebruik van feedback kunnen bevorderen, door aan te sluiten bij wat er in de praktijk al gebeurt op het gebied van ROM. De huidige subsidieaanvraag heeft betrekking op deze eerste fase van de studie. De onderzoeksvraag luidt: Kunnen de onderzoeksrijpheid en onderzoeksbereidheid van behandelaars in de GGZ voor jeugdigen binnen zes maanden verhoogd worden, door de introductie van ROM te laten aansluiten bij een reeds bestaand initiatief uit de praktijk, namelijk het werken met de ORS en SRS? De studie vindt plaats binnen de ambulante afdelingen van de eenheid Kinderen en Jongeren van de Gelderse Roos, een GGZ-instelling voor mensen met psychische problemen en psychiatrische aandoeningen. In deze praktijksetting is een groep van 38 behandelaars getraind in het werken met papieren versies van de ORS en SRS. De interventies van deze studie bestaan uit: het digitaliseren van de ORS en SRS, voorlichting, instructie, een helpdesk, feedback en het stimuleren van niet-getrainde behandelaars. We zullen de onderzoeksvraag beantwoorden aan de hand van een pre-post design met drie uitkomstmaten: onderzoeksrijpheid, onderzoeksbereidheid en werkbeleving. De onderzoeksrijpheid wordt bepaald op basis van het gebruik van de ORS en SRS, de onderzoeksbereidheid wordt bepaald op basis van de gemiddelde score op de Evidence-Based Practice Attitude Scale (EBPAS) en de werkbeleving wordt bepaald op basis van de gemiddelde score op de Utrechtse BEvlogenheidsSchaal (UBES). De verwachting is dat onze studie leidt tot een significante toename in het gebruik van de ORS en SRS en de gemiddelde score op de Evidence-Based Practice Attitude Scale tussen de voormeting en de nameting. Dit mag echter niet ten koste gaan van de werkbeleving van behandelaars. De gemiddelde score op de Utrechtse BEvlogenheidsSchaal moet dus minimaal gelijk blijven.