Delirium, of plots optredende verwardheid, is een veel voorkomend probleem bij ernstig zieke patiënten die behandeld worden op een Intensive Care (IC) afdeling. Delirium bij deze patiënten veroorzaakt veel stress bij patiënten en familieleden en hangt onder andere samen met blijvende geheugenklachten na de IC-opname (qua ernst vergelijkbaar met milde vormen van dementie).
Delirium wordt in de praktijk behandeld met haloperidol, ook al bestaan geen goede studies die de gunstige effecten van dit medicijn hebben aangetoond. Haloperidol kan immers ook bijwerkingen (zoals hartritmestoornissen) veroorzaken bij de kwetsbare IC-patiënten. Derhalve zal onderzoek worden gedaan naar het effect van haloperidol op de deliriumduur en patiënt- en familie-ervaringen, en wordt tevens bestudeerd of dit middel bijdraagt aan vermindering van de lange termijn effecten van delirium zoals geheugenklachten. Ook zal worden bestudeerd of de eventueel gunstige effecten opwegen tegen de bijwerkingen van haloperidol.
Van de onderzoeksprojecten uit het ZonMw programma Goed Gebruik Geneesmiddelen (GGG) is inzichtelijk gemaakt of zij aansluiten bij de richtlijnen en/of modules in de FMS Richtlijnendatabase. Dit onderzoek sluit aan op de volgende richtlijn in de FMS Richtlijnendatabase.