De Ondersteunende Keten: samenwerken aan therapietrouw
Projectomschrijving
Hart- en vaatziekten (HVZ) zijn veel voorkomende aandoeningen waarbij door goed geneesmiddelengebruik verergering van de ziekte kan worden voorkomen. De behandeldoelstellingen worden regelmatig niet gehaald doordat medicatie anders wordt gebruikt dan is voorgeschreven. Voor de bevordering van therapietrouw was nog geen multidisciplinaire aanpak ontwikkeld.
Studie
In de Proeftuin Therapietrouw Amsterdam is geïnventariseerd wat er nodig is om een bewezen effectieve interventie voor mensen met hart- en vaatziekten succesvol te implementeren. De interventie telt verschillende stappen: van opsporing en triage naar concrete actie richting patiënt of zijn naaste(n).
Resultaten
522 patiënten die moeite hebben met therapietrouw krijgen proactieve begeleiding van de apotheker. 51% heeft een interventiegesprek gehad met een apotheekmedewerker. 7% is doorgestuurd naar de behandelend arts, POH of verpleegkundige. Bij 42% bleek een gesprek (nog) niet nodig of was dit onmogelijk, bijvoorbeeld vanwege een verhuizing.
Patiënten waarderen deze nieuwe vorm van zorg en voelen zich gezien en gehoord. Zorgverleners hebben meer zelfvertrouwen in het voeren van lastige gesprekken met patiënten. Ze ervaren dat de band tussen apotheekmedewerker en patiënt is verstevigd.
De resultaten van de proeftuin zijn verwerkt in het Draaiboek Bevorderen Therapietrouw. Dit draaiboek is beschikbaar voor alle apothekers die daar belangstelling voor hebben.
Verslagen
Samenvatting van de aanvraag
Achtergrond: Hart- en vaatziekten (HVZ) zijn veel voorkomende aandoeningen waarbij met adequate farmacotherapie progressie kan worden voorkomen. Bij een (aanzienlijk) deel van de patiënten met HVZ worden de behandeldoelstellingen echter niet gehaald doordat de (veelal preventief te gebruiken) medicatie al of niet bewust anders wordt gebruikt dan is voorgeschreven. Bij contactmomenten met zorgverleners komt het juiste gebruik van de HVZ-medicatie doorgaans niet aan de orde. Voor de bestrijding van therapieontrouw is nog geen multidisciplinaire, geïntegreerde aanpak ontwikkeld waarin alle betrokken zorgverleners een duidelijk omschreven rol hebben. Therapieontrouw wordt momenteel ook niet op een gestructureerde manier gesignaleerd en geregistreerd. Aanpak/interventie: In de Amsterdamse Therapietrouw Proeftuin (ATP) werken openbare apothekers en andere eerste- en tweedelijns zorgverleners (zoals huisartsen, praktijkondersteuners huisartsen (POH’s) en verpleegkundigen) samen om het gebruik van HVZ-medicatie structureel te monitoren en onjuist geneesmiddelgebruik aan te pakken door met de betreffende patiënten in gesprek te gaan. In 5 verschillende wijken maken zij afspraken over de invulling van het therapietrouwprogramma. Kern van het programma zijn 4 opeenvolgende stappen: (1) het wekelijks opsporen van ontrouwe patiënten met behulp van aflevergegevens, (2) triage van therapieontrouw door de apotheker, (3) het coördineren van een vervolgactie richting de patiënt (wie doet wat) en (4) het uitvoeren van de onder 3 tot stand gekomen actie. De uitvoerende fase duurt in totaal 7 maanden. Stimulerende en belemmerende factoren worden in kaart gebracht teneinde een stadsbrede uitrol mogelijk te maken. Via Make-IT wordt de implementatie geëvalueerd. Tenslotte wordt gekeken in welke mate de ATP heeft bijdragen aan de verbetering van de therapietrouw. Cliënten Belang Amsterdam is intensief betrokken bij zowel de opzet als de monitoring van ATP.