Mobiele menu

Evaluating Chemotherapy Response with FDG PET in Metastatic Breast Cancer

Projectomschrijving

Als er bij patiënten met borstkanker sprake is van uitzaaiingen van de tumor is er geen genezende behandeling meer mogelijk. De behandeling is er in dat geval op gericht de klachten te verminderen en het leven te verlengen. Deze behandeling bestaat uit chemotherapie en hormoontherapie en heeft veel (ernstige) bijwerkingen. Ongeveer de helft van de patiënten heeft baat bij de behandeling. Als het mogelijk zou zijn in een vroeg stadium van de behandeling na te gaan of de patiënte wel of geen baat bij de behandeling heeft, kan onnodige behandeling (en bijwerkingen daarvan) voorkomen worden. In Utrecht is onderzocht of FDG-PET, een beeldvormende techniek, al na de tweede kuur chemotherapie kan aangeven of de behandeling aanslaat of niet. Aangezien aan het onderzoek uiteindelijk maar 8 patiënten deelnamen (in plaats van de verwachte 175) is de onderzoeksvraag niet beantwoord.

Verslagen


Samenvatting van de aanvraag

Het gemetastaseerde mammacarcinoom is een ongeneeslijke ziekte. Met de huidige hormonale en chemotherapeutische behandelingsmogelijkheden is een beperkte verlenging van het leven mogelijk. Verlichting van klachten is echter een tweede, zeer belangrijke doelstelling van de systemische therapie. Eerstelijns-chemotherapie als behandeling van het gemetastaseerd mammacarcinoom resulteert in maar ongeveer de helft van de patiënten in een respons en heeft veel bijwerkingen. Conventionele beeldvormende technieken om vroege respons te beoordelen ontbreken tot op heden. Er zijn aanwijzingen dat positron emissie tomografie (PET) met behulp van 18F-2-fluoro-2-deoxy-D-glucose (FDG) door het afbeelden van de glucose-stofwisseling bruikbaar is om vroege respons op chemotherapie te meten. Door het tijdig identificeren van niet-responders kan (toxische en dure) overbehandeling worden voorkomen waardoor kosteneffectief en gezondheidswinst in termen van kwaliteit van leven en is een adequatere individuele behandeling mogelijk. Doel: Bepalen van de waarde van FDG opname in tumorweefsel, gemeten met behulp van full-ring PET en dubbelkops coïncidentiecamera, voor de differentiatie tussen responders en niet-responders na één of twee chemokuren bij het gemetastaseerde mammacarcinoom. Onderzoeksvraag: Wat is de waarde van FDG onderzoek bij het gemetastaseerde mammacarcinoom? Kan met behulp van FDG onderzoek in een vroeger stadium de therapierespons gemeten worden dan middels CT? Is meting van FDG opname middels een full-ring PET vergelijkbaar met een dubbelkops coïncidentiecamera? Studie-opzet: Het betreft een gesloten, diagnostische studie. Studiepopulatie/gegevensbronnen: Recent is in het UMCU een pilotstudie gestart om na te gaan of de chemotherapierepons al na 1 kuur gemeten kan worden, door FDG opname te meten vóór en na de 1ste kuur met dubbelkops coïncidentiecamera. Aan de hand van resultaten van de pilotstudie zal na 1 of 2 chemokuren de respons gemeten worden bij in totaal 175 patiënten met gemetastaseerd mammacarcinoom. Interventie: Chemotherapie volgens bestaande richtlijnen en responsevaluatie middels computertomografie (CT) aan de hand van RECIST criteria. Twee PET onderzoeken zullen per patiënt in het kader van de vraagstelling verricht worden om de FDG opname te meten. Uitkomstmaten: De waarde van FDG onderzoek voor vroege respons evaluatie van chemotherapie ten opzichte van CT na 3 chemokuren. De voorspellende waarde van full-ring PET scanner versus dubbelkops coïncidentiecamera. Meten van de belastbaarheid voor de patiënt, kwaliteit van leven, en kosteneffectiviteit. Power/data-analyse: Verschillen in individuele SUV’s (gestandaardiseerde uptake waarde) gemeten met full-ring PET en coïncidentiecamera worden vergeleken met responsmeting middels CT volgens RECIST criteria. De sensitiviteit, specificiteit, positief en negatief voorspellende waarden zullen worden berekend. Economische evaluatie: Indien FDG onderzoek van waarde blijkt te zijn voor vroege respons evaluatie dan kan deze techniek overbehandeling voorkomen en conventionele beeldvormende technieken vervangen. Tijdschema: In 1,5 jaar zullen 175 patiënten geïncludeerd worden met een maximale follow-up van 6 maanden.

Kenmerken

Projectnummer:
94511016
Looptijd: 100%
Looptijd: 100 %
2001
2003
Onderdeel van programma:
Gerelateerde subsidieronde:
Projectleider en penvoerder:
Prof. dr. J.L.L. Kimpen
Verantwoordelijke organisatie:
Universitair Medisch Centrum Utrecht