Crisiskaart Amsterdam
Projectomschrijving
Crisissituaties hebben vaak een grote impact op degene die de crisis doormaakt en hun naasten. Een crisis kan een traumatische ervaring worden als de cliënt niet adequaat opgevangen wordt.
Doel
De Crisiskaart kan een crisis helpen voorkomen of ervoor zorgen dat de crisis minder heftig verloopt. Daarom willen wij dit instrument breder onder de aandacht brengen bij Amsterdammers.
Werkwijze
Wij gaan ervaringswerkers van de FACT-teams van inGeest en van woonvoorzieningen van Cordaan opleiden tot crisiskaartconsulent. Deze ervaringswerkers kunnen dan mensen uit hun instellingen ondersteunen bij het maken van hun crisisplan en –kaart.
Daarnaast gaan we samen met cliënt- en familievertegenwoordigers een plan van aanpak schrijven voor de implementatie van de Crisiskaart bij cliënten van de Crisisdienst en Vangnet (GGD). Ook gaan we werken aan de borging van de Crisiskaart in Amsterdam voor na deze projectperiode. Daarvoor willen we structurele financiering van de Crisiskaart regelen.
Resultaten
We hebben met cliënt- en familievertegenwoordigers een plan geschreven hoe de Crisiskaart bij de Crisisdienst in te voeren (namelijk via evaluatiegesprekken met Crisisdienst-cliënten). Daarnaast zijn we een samenwerking aangegaan met twee instellingen. We hebben 12 ervaringswerkers van FACT-teams van inGeest en woonvoorzieningen van Cordaan opgeleid tot Crisiskaartconsulent, en de medewerkers van hun teams voorgelicht over de methodiek. Deze aanpak heeft geleid tot 21 extra Crisiskaarten.
Gebruik van de Crisiskaart
Opvallend was dat hulpverleners hun cliënten zelden op de Crisiskaart wezen. Bestuurders en cliëntenraden waren enthousiast over de Crisiskaart, maar op de werkvloer werd niet meegewerkt. Daar had men twijfels of cliënten wel in gesprek wilden gaan met een onbekende ervaringswerker en of ze wel in staat en gemotiveerd waren een eigen crisisplan op te stellen. Daarnaast merkten we op dat de naam van de kaart veel cliënten afschrikt. Het woord ‘’crisis’’ is een beladen en voor sommigen een traumatische term.
Beweging in kwetsbaarheid
Van januari tot en met juni 2021 besteedden we onder de noemer Beweging in kwetsbaarheid aandacht aan verschillende thema’s die bijdragen aan een meer inclusieve samenleving voor (psychisch) kwetsbare mensen. Met een maandelijkse talkshow, podcasts en publicaties.
Verslagen
Eindverslag
We hebben met cliënt- en familievertegenwoordigers een plan geschreven hoe de Crisiskaart bij de Crisisdienst in te voeren (namelijk via evaluatiegesprekken met Crisisdienst-cliënten).
Daarnaast zijn we een samenwerking aangegaan met twee instellingen. We hebben 12 ervaringswerkers van FACT-teams van inGeest en woonvoorzieningen van Cordaan opgeleid tot Crisiskaartconsulent, en de medewerkers van hun teams voorgelicht over de methodiek. Deze aanpak heeft geleid tot 21 extra Crisiskaarten, minder dan we gehoopt hadden. Opvallend was dat hulpverleners hun cliënten zelden op de Crisiskaart wezen. Bestuurders en cliëntenraden waren enthousiast over de Crisiskaart maar op de werkvloer werd niet meegewerkt. Daar had men twijfels of cliënten wel in gesprek wilden gaan met een onbekende ervaringswerker en of ze wel in staat en gemotiveerd waren een eigen crisisplan op te stellen. Daarnaast merkten we op dat de naam van de kaart veel cliënten afschrikt. Het woord ‘’crisis’’ is een beladen en voor sommigen traumatische term.