Moleculaire mechanismen van spieratrofie in kankercachexie: de rol van het ubiquitine 26S-proteasoom systeem en spiermassaregulatie door microRNA’s

Extreme vermagering met verlies van spiermassa, cachexie, is een ernstig syndroom dat vaak voorkomt bij kanker. Het is zelfs de directe oorzaak van een deel van alle aan kanker gerelateerde sterfgevallen. Specifiek bij longkanker verloopt de ontwikkeling van cachexie snel en het komt relatief veel voor. Een middel om dat tegen te gaan of te voorkomen is tot op heden niet voorhanden. Het doel van dit project was een beter inzicht te krijgen in het proces van cachexie op een moleculair niveau. Deze kennis kan bijdragen aan de optimalisatie van bestaande behandelingen en ontwikkeling van nieuwe interventies.
Uit het onderzoek bij longkankerpatiënten met cachexie bleek dat de activiteit van het zogeheten NF-kB eiwit in spiercellen is verhoogd. Dit eiwitcomplex is betrokken bij de regulering van tal van processen in menselijke cellen. Een verhoging daarvan wordt in verband gebracht met een sterke toename in de afbraak van spiereiwit. Opmerkelijk is dat activatie van een ander mechanisme voor eiwitafbraak bij patiënten werd aangetoond dan eerder altijd werd aangenomen. De regulatie van de aanmaak van nieuwe eiwitten was daarbij ook nog eens verstoord. Uiteindelijk leidt de negatieve balans in spiereiwit tot een sterke spiermassa afname bij patiënten met cachexie. Bij longkankerpatiënten die milde verschijnselen van cachexie vertonen, de zogenoemde pre-cachexie, is de regulatie van de eiwitbalans slechts beperkt verstoord.
Deze bevindingen pleiten voor een op maat gesneden behandeling van longkanker cachexie, waarbij een multimodale aanpak wordt afgestemd op het stadium van de cachexie.