Induction of labour versus expectant management in women with preterm premature rupture of membranes between 34 and 37 weeks (PPROMEXIL-studie)

PROBLEM: Preterm prelabour rupture of the membranes (PPROM) is an important clinical problem, and a dilemma for the obstetric gynaecologist. On one hand, awaiting spontaneous labour may lead to an increase in infectious disease for both mother and child, whereas on the other hand induction of labour leads to preterm birth with an increase in neonatal morbidity (e.g. respiratory distress syndrome (RDS)) and a possible rise in the number of instrumental deliveries. This dilemma occurs about 2.000 times per year in The Netherlands. OBJECTIVE: To determine the effectiveness and cost-effectiveness of induction of labour after PPROM between 34 and 37 weeks gestation compared to expectant monitoring. STUDY DESIGN: Multicentre prospective randomised controlled trial. STUDY POPULATION: Pregnant women with preterm premature rupture of the membranes at a gestational age from 34 + 0/7 weeks until 37 weeks. INTERVENTIONS: We will compare induction of labour with expectant monitoring. OUTCOME MEASURES: Primary outcome will be neonatal sepsis. Secondary outcome measures will be maternal morbidity (chorioamnionitis, puerperal sepsis), RDS, neonatal disease, instrumental delivery rate, quality of life and costs. POWER/DATA-ANALYSIS: We anticipate that a reduction of neonatal infection from 7.5% to 2.5% will outweigh the differences of an increase in RDS and additional costs due to admission of the child due to prematurity. Under these assumptions, we need to randomise 520 women (two groups of 260). ECONOMIC EVALUATION: As we expect a reduction of infection in the intervention group, the economic analysis will be a cost-effectiveness analysis. Long term outcomes will be evaluated using modeling. TIME SCHEDULE: total study time 36 months. NEDERLANDSE SAMENVATTING PROBLEEM: Het prematuur breken van de vliezen is een belangrijk klinisch probleem, en een dilemma voor de gynaecoloog. Enerzijds leidt afwachten mogelijk tot een infectie bij kind en/of moeder, terwijl aan de andere kant inductie van de baring een toename van de prematuur geboren kinderen leid met een daaraan gekoppelde neonatale morbiditeit (e.g. respiratoir distress syndroom (RDS)) en een mogelijke toename in het aantal kunstverlossingen. Dit dilemma komt in Nederland ongeveer 2.000 keer per jaar voor. DOEL: Bepalen van de effectiviteit en kosten-effectiviteit van inleiden van de baring bij prematuur gebroken vliezen tussen 34 and 37 weken zwangerschapsduur in vergelijking tot afwachtend beleid. STUDY DESIGN: Multicentrische prospectieve gerandomiseerde gecontrolleerde trial. STUDY POPULATIE: Zwangeren met preterm prematuur gebroken vliezen en een zwangerschapsduur tussen 34 + 0/7 en 37 weken. INTERVENTIES: Inleiden van de baring versus afwachtend beleid. EINDPUNTEN: Primair eindpunt is neonatale sepsis. Secondaire eindpunten zijn maternale morbiditeit (chorioamnionitis, puerperale sepsis), neonatale mortaliteit, overige neonatale morbiditeit, kunstverlossingen, kwaliteit van leven en kosten. POWER/DATA-ANALYSE: Wij anticiperen dat een reductie van neonatale infectie van 7.5% tot 2.5% zal opwegen tegen de toename van RDS en de additionele kosten ten gevolge van admissie van het kind door prematuriteit. Om deze vraag te beantwoorden moeten 520 vrouwen gerandomiseerd worden (twee groepen van 260). ECONOMIC EVALUATIE: Omdat wij een reductie van infectie verwachten in de interventie groep, zal de economische analyse een kosten-effectiviteits analyse zijn. Lange termijn uitkomsten zullen worden geëvalueerd met modellering. Tijd schema: totale studie duur 36 maanden.